Λίγα χρόνια πρὶν ὁ Spielberg βρέθηκε σὲ ἕνα workshop τοῦ Caltech, ὅπου ὁ θεωρητικὸς φυσικὸς Kip S. Thorne, ἀνέλυε τὶς ἀμφιλεγόμενες θεωρίες του γιὰ τὶς σκουληκότρυπες. Ἐκεῖ γεννήθηκε καὶ ἡ ἰδέα τοῦ Interstellar. Τελικὰ ἡ ταινία δὲ σκηνοθετήθηκε ἀπὸ τὸν ἀρχικὸ ἐμπνευστή της, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Christopher Nolan. Κι ὁ τελευταῖος διατυπώνει μὲ χαρακτηριστικὴ κινηματογραφικὴ εὐγλωττία, τὸ δικό του σχόλιο γιὰ τὸ χρόνο καὶ τὴ θέση τοῦ ἀνθρώπου στὸ σύμπαν. Ἐξιστορεῖ, τὴ δικιά του «Ὀδύσσεια τοῦ διαστήματος».
Ὁ Nolan μπορεῖ κάποιες φορὲς νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ ἀριστούργημα τοῦ Stanley Kubrick σὰν πρότυπο, εἰδικὰ σὲ στιγμὲς μεγαλείου. Γιὰ παράδειγμα, ἡ συνεισφορὰ τοῦ Hans Zimmer εἶναι γιὰ τὸ Interstellar, ὅτι τὸ "Also Sprach Zarathustra" γιὰ τὴν Ὀδύσσεια τοῦ διαστήματος. Παρόλα αὐτά, τὸ Interstellar δὲν εἶναι ἄλλη μιὰ κόπια τῆς κλασικῆς ταινίας τοῦ Kubrick. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια βρίσκεται στὸν ἀντίποδα. Ἐδῶ ὑπάρχει περισσότερος ἡρωισμὸς καὶ συναίσθημα παρὰ ντετερμινισμὸς καὶ ἀποστασιοποίηση. Σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Kubrick στὴν Ὀδύσσεια τοῦ διαστήματος, ὁ Nolan τοποθετεῖ τὸν ἄνθρωπο στὸ ἐπίκεντρο, πρωταγωνιστή. Ἀλλὰ δὲν τὸν ἐξιδανικεύει κιόλας. Ἀπὸ τὴ μία δείχνει τὸ θαυμασμό του στοὺς γενναίους ποὺ ἀφιέρωσαν τὴν ὕπαρξή τους, ἐνίοτε μὲ ἀντίτιμο βαρύ, στὸ κοινὸ καλὸ τῆς ἀνθρωπότητας. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, μὲ ψυχογραφικὴ δεινότητα, καταδεικνύει πὼς ἀκόμα καὶ οἱ πιὸ ἐνάρετοι, ἐνίοτε δειλιάζουν ἢ ἐκπίπτουν ἠθικά. Ἀπὸ τὴ μία, οἱ πρωταγωνιστὲς λένε ψέματα στοὺς οἰκείους τους, ἢ ἀκόμα καὶ στοὺς ἑαυτούς τους. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὁ Nolan καταλαβαίνει πὼς ὁ καθένας ἔχει τοὺς λόγους του.
Πιστὸς στὶς καλλιτεχνικές του πεποιθήσεις, ὁ Nolan γύρισε τὸ Ἰnterstellar ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον σὲ 70mm ΙΜΑΧ, ἕνα format, ποὺ ὅπως καὶ ἡ Γῆ στὴν πλοκὴ τῆς ταινίας, ὁδεύει πρὸς τὴν ἐξαφάνιση. Προσπαθεῖ δέ, νὰ πετύχει τὰ εἰδικὰ ἐφέ, στὸ στούντιο κι ὄχι σὲ κάποιο πρόγραμμα ἐπεξεργασίας γραφικῶν σὲ ΗΥ. Δικαιώνει ἔτσι (ἔστω καὶ ἀκούσια), τὸν ἀφορισμό του Μπουσκάλια πὼς τὸ μέσο εἶναι τὸ μήνυμα. Προσωπικά, δὲ θὰ μποροῦσα νὰ φανταστῶ πρῶτες ὗλες, ποὺ θὰ ἐξυπηρετουσαν καλύτερα μιὰ τέτοια ἀνθρωποκεντρικὴ προσέγγιση.