Je suis Αρκάς, και όχι μόνο...


«Ἔχω ἐμπιστοσύνη στὴν κυβέρνηση. Εἶναι ἄνθρωποι ποὺ πατᾶνε γερὰ στὸν ἀέρα.» Ἔτσι ἐπέλεξε ὁ Ἀρκὰς νὰ σατιρίσει τοὺς χειρισμοὺς τῆς κυβέρνησης. Αὐτὴ ἦταν καὶ ἡ θρυαλλίδα τοῦ διαδικτυακοῦ bullying ποὺ ὑπέστη ὁ γνωστὸς σκιτσογράφος. Ἀπὸ κακοήθη σχόλια μέχρι καὶ ὑπαινιγμοὺς ὅτι χρηματίζεται ἀπὸ συγκεκριμένα κέντρα γιὰ τὰ σκίτσα του. Δὲ λέω, μέσο πειθοῦς εἶναι καὶ ἡ ἐπίθεση στὸ ἦθος τοῦ ἀντιπάλου. Ἀλλὰ ἀπέχει ἀρκετά, ἀπὸ τὴ στοχοποίηση κάθε διαφορετικῆς γνώμης, πρακτικὴ ποὺ πλέον μεγάλη μερίδα ὅσων ἐκφέρουν δημόσιο λόγο, χρησιμοποιεῖ.

Ἔτσι, στὰ λογῆς λογῆς τηλεοπτικὰ/ διαδικτυακὰ δικαστήρια οἱ ἐτυμηγορίες διατυπώνονται πρὶν κἂν στοιχειοθετηθοῦν. Χρηματοδοτούμενος ἀπὸ τὸ Μπόμπολα ὁ Ἀρκάς, ἐχθρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁ γέροντας Παστίτσιος καὶ μερκελιστὲς ὅσοι διαδήλωσαν Μένουμε Εὐρώπη. Ἡ δὲ βουλή, γέμισε ξαφνικὰ προδότες, γερμανοτσολιάδες καὶ τσιράκια τῶν δανειστῶν ποὺ συνήθισαν στὰ τέσσερα. Μήπως ὅμως, ἡ τροπὴ αὐτὴ τοῦ δημόσιου διαλόγου «ξυπνᾶ μέσα μας τὸ ζῶο»;

Ἔτσι, στὰ λογῆς λογῆς τηλεοπτικὰ/ διαδικτυακὰ δικαστήρια οἱ ἐτυμηγορίες διατυπώνονται πρὶν κἂν στοιχειοθετηθοῦν. Χρηματοδοτούμενος ἀπὸ τὸ Μπόμπολα ὁ Ἀρκάς, ἐχθρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας ὁ γέροντας Παστίτσιος καὶ μερκελιστὲς ὅσοι διαδήλωσαν Μένουμε Εὐρώπη. Ἡ δὲ βουλή, γέμισε ξαφνικὰ προδότες, γερμανοτσολιάδες καὶ τσιράκια τῶν δανειστῶν ποὺ συνήθισαν στὰ τέσσερα. Μήπως ὅμως, ἡ τροπὴ αὐτὴ τοῦ δημόσιου διαλόγου «ξυπνᾶ μέσα μας τὸ ζῶο»;

Έτσι, στα λογής λογής τηλεοπτικά/ διαδικτυακά δικαστήρια οι ετυμηγορίες διατυπώνονται πριν καν στοιχειοθετηθούν. Χρηματοδοτούμενος από το Μπόμπολα ο Αρκάς, εχθρός της Ορθοδοξίας ο γέροντας Παστίτσιος και μερκελιστές όσοι διαδήλωσαν Μένουμε Ευρώπη. Η δε βουλή, γέμισε ξαφνικά προδότες, γερμανοτσολιάδες και τσιράκια των δανειστών που συνήθισαν στα τέσσερα. Μήπως όμως, η τροπή αυτή του δημόσιου διαλόγου «ξυπνά μέσα μας το ζώο»;

Ἀκόμη καὶ ἂν συμβιβαστοῦμε μέ την (ἀπεχθῆ) ἰδέα, πὼς τέτοια εἶναι τὰ πολιτικὰ ἤθη τοῦ τόπου μας πλέον, ἀφοῦ μὲ τέτοιους ὅρους διεξάγεται ὁ πολιτικὸς διάλογος, ἡ περίπτωση τοῦ Ἀρκὰ παραμένει ἰδιάζουσα. Εἶναι προϊὸν σάτιρας! Ἂν λοιπόν, ὁ ταλαντοῦχος συμπατριώτης μου Λαζόπουλος, νομιμοποιεῖται (καὶ καλὰ κάνει!) νὰ τὰ λέει ἔξω ἀπὸ τὰ δόντια καὶ ἐνίοτε μὲ ἰδεολογικὸ πρόσημο ποὺ ἀπηχεῖ συγκεκριμένο πολιτικὸ χῶρο, ποιός ἐνοχλήθηκε ἀπὸ τὸ στρογγυλεμένο (σχεδὸν ἀπολιτίκ!) χιοῦμορ του Ἀρκά;

Ὁ Μάνος Χατζιδάκις ἔγραφε τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1993, γιὰ τὸ φασισμό. «Ἀναμφισβήτητα ἀρχίσαμε νὰ τὸ ἀνεχόμαστε. Καὶ ἡ ανοχή, πολλαπλασιάζει τὰ ζώα στη δημόσια ζωή, τὰ ἰσχυροποιεῖ καὶ τὰ βοηθᾶ νὰ συνθέσουν μὲ ἀκρίβεια τὴ μορφὴ τοῦ τέρατος ποὺ προΐσταται, ἐλέγχει καὶ μᾶς κυβερνᾶ.» Πόσο ἐπίκαιρος! Ἂς κρατήσουμε λοιπὸν τὰ πόδια μας στέρεα στὸ ἔδαφος, χωρὶς νὰ περιορίζουμε τὴν πολιτική μας σκέψη σὲ «χαμηλὲς πτήσεις». Κι ἂν ἡ σάτιρα καμιὰ φορὰ φλερτάρει μὲ τὶς κόκκινες γραμμές μας, θυμηθεῖτε τὴ ρήση τοῦ Βολτέρου. Ἐκεῖ πάνω, εἶναι χτισμένη ἡ ἀστικὴ Δημοκρατία μας.